اتوکد طرح تفصیلی منطقه۱۳ اصفهان
شهرستان اصفهان
 
اتوکد طرح تفصیلی منطقه۱۳ اصفهان
بخشی از مطالب:
محدوده جغرافيايي
از شمال امتداد حاشیه زاینده رود از تقاطع خيابان نيروگاه تا ميدان سهروردي
 
از جنوب از ميدان تير تا كارخانه سيمان اصفهان و ديوار غربي زندان مركزي – در مسير راه آهن تا پل يزدآباد
از غرب از پل یزد آباد درامتداد شهرک قدس تا جاده نیروگاه در حاشیه زاینده رود
از شرق محور خيابان سيمين از پارك ميرزاكوچك خان تا سه راه سيمين و خيابان جانبازان تا تقاطع بزرگراه شهيد اقارب پرست تا قبل از ميدان تير در مسير ريل راه آهن تا حاشيه جنوب غربي ديوار زندان مركزي مساحت كل منطقه :۱۴۰۰ هکتار
 
 
 
اِصفَهان شهری تاریخی در مرکز ایران است.
 
این شهر مرکز استان اصفهان و نیز مرکز شهرستان اصفهان است.
 
اصفهان، سومین شهر پهناور و سومین شهر پرجمعیت ایران پس از تهران و مشهد است.
 
این شهر در میان سال‌های ۱۰۵۰ تا ۱۷۲۲ میلادی به ویژه در قرن شانزدهم میلادی در میان حکومت صفویان پایتخت ایران شد، رونق فراوانی گرفت.
 
بناهای تاریخی متعددی در شهر وجود دارد که تعدادی از آن‌ها به عنوان میراث تاریخی در یونسکو به ثبت رسیده‌اند.
 
این شهر به داشتن معماری زیبای اسلامی، پل‌های سرپوشیده، مسجدها و مناره‌های منحصربفرد معروف است.
 
این امر باعث شده‌است که در فرهنگ اصفهانی اصفهان، نصف جهان لقب بگیرد این شهر در آذر ۱۳۹۴ (دسامبر ۲۰۱۵)
 
به همراه رشت به عنوان نخستین شهرهای ایران، به شبکه شهرهای خلاق جهان زیر نظر یونسکو پیوست
تاریخچه
 
در طول تاریخ به آسانی نمی‌توان رد شهر اصفهان را به‌طور پیوسته دنبال نمود.
 
هر چند اصفهان در مرکز فلات ایران قرار داشت. اتوکد طرح تفصیلی منطقه۱۳ اصفهان
 
به علت آن که در دوران پیش از اسلام گرانیگاه شاهنشاهی‌های هخامنشی
 
تا ساسانی، قلمرو غربی این شاهنشاهی‌ها و به ویژه میان‌رودان بود
 
این شهر در کانون توجه این دودمان‌ها قرار نداشت. در طول تاریخ تا دوران اسلامی می‌توان در محل فعلی شهر اصفهان
 
ردپای شهرهای مختلفی تحت نام‌های مختلف، محل‌های مختلف و حتی مردمان متفاوتی را پی‌گیری نمود
دوره سلجوقی
 
در بهار ۴۴۲ هجری قمری طغرل سلجوقی اصفهان را پس از یک محاصره طولانی و ویرانگر گشود. البته شهر به زودی به تدبیر ابولفتح مظفر نیشابوری
 
که از طرف طغرل به حکومت اصفهان منسوب شده بود، بازسازی شد، ۵۰۰٬۰۰۰ دینار خرج ساخت بناها شد و سه سال از مردم هیچ مالیاتی گرفته نشد.
 
توسعهٔ سریع شهری، مردمی که در جریان درگیری‌ها گریخته بودند را دوباره به شهر کشاند، همچنین طغرل پایتخت حکومتش را از ری به اصفهان منتقل کرد.
 
گسترش شهر در زمان آلب ارسلان نیز ادامه یافت، اما در دوران ملکشاه و وزیر باتدبیرش خواجه نظام الملک طوسی بود
 
که شهر به اوج شکوهش رسید به‌طوری‌که جمعیت شهر دو برابر شد و بناهای بسیاری در آن ساخته شد