رابطه معماری و سينما در عصر مجازی شدن
عصر اطلاعات همراه با فناوری های پیشرفته
 
رابطه معماری و سينما در عصر مجازی شدن
 
بخشی از مطالب:
 
معماري و سينما مجموعه اي از هنر و فنوني هستند که به کمک دستان تواناي معمار و فيلم ساز درهم آميخته اند. معماري و سينما هر دو به ايجاد فضا و روح زندگي مي پردازند و در فرايند ادراک فضا، هر دو هنر به اصول مشترکي پايبندند. جهان معماري و دنياي سينما از عناصر بنيادي مشترکي همچون صحنه، فضا، نور، حرکت و ديد برخوردارند. 
عصر مجازی شدن چيست؟عصر مجازي نهايت توسعه و پيشرفت فناوري اطلاعات در فضاي سه بعدي و در محيطي مبتني بر دانش است.
 
بطور يقين گسترش عصر اطلاعات همراه با فناوري هاي پيشرفته موجود چهارمين موج تغيير را در آينده نزديك در جهان به همراه خواهد داشت.
موج چهارم و فضای سه بعدی
 
موج چهارم ی عصر مجازی :
 
موج چهارم يا عصر مجازي در حقيقت، شكل توسعه و تكامل يافته عصر اطلاعات و دانش است
 
كه در آيندهاي نزديك ظهور خواهد كرد و فضاي سه بعدي را در اختيار بشر قرار خواهد داد.
اكسپرسیونیسم
عنوان «هیجان گری»  در ۱۹۱۱  برای متمایز ساختن گروه بزرگی از نقاشان به كار رفت كه  در دهه اول سده بیستم  بنای كار خود را بر بازنمایی
  حالات  تند  عاطفی  و عصیان گری علیه نظام های ستم گرانه و ریاكارانه حكومت ها
  و مقررات غیرانسانی كارخانه ها و عفونت زدگی شهرها و اجتماعات نهاده بودند.
این هنرمندان برای رسیدن به هدف همان  رنگ های تند و تشویش انگیز و ضربات مكرر و هیجان زده  قلم مو
و شكل های پیچیده «ون گوگ وار» را در فضایی از چارچوب در رفته و با ژرفنمایی
به دور از قرار و سامان می نشانند و هر آنچه آرام بخش و مهذب و چشم نواز و متعادل بود از صحنه كار خود.
اكسپرسیونیست انتزاعی
این اصطلاح  كه  حدود سال ۱۹۵۰ متداول شد
توصیف كننده  جنبشی در هنر انتزاعی  تجسمی است كه در  دهه ۱۹۴۰  در نیویورك  پا گرفت.
اكسپرسیونیسم  انتزاعی  ابتدا  درباره برخی  از كارهای اولیه كاندینسكی به كار رفت
ولی هنگامی رایج شد كه به كارهای آرشیل گوركی و جكسن اطلاق شد. رابطه معماری و سينما در عصر مجازی شدن
اندكی  بعد به آثار دیگر نقاشان نیویورك تسری یافت كه نه انتزاعی بودند
( مانند آفریده های دكونینگ و گاتلیب)  و نه  اكسپرسیونیستی  ( همچون كارهای روتكو و كلاین). نقاشانی كه با این اصطلاح توصیف می شوند.