پاورپوینت بتن سنگین – طرح اختلاط، ویژگی ها و کاربرد بتن سنگین
 
بخشی از مطالب:
 
بتن سنگین، بتنی است که در آن به جاى شن و ماسه از خرده هاى فولاد، چدن و یا سولفات باریم استفاده مى شود. وزن مخصوص بتن سنگین حدود ۵/۱ تا ۵/۲ برابر وزن مخصوص بتن معمولى است.
بتن سنگین – طرح اختلاط، ویژگی ها و کاربرد بتن سنگین
براساس تعریف موسسه ACI، بتن سنگین بتنى است كه اساساً داراى وزن مخصوص بیشتری نسبت به بتن هاى معمولى است. در ساخت بتن سنگین به جاى شن و ماسه از خرده‌هاى فولاد، چدن و یا سولفات باریم استفاده مى‌شود. وزن مخصوص بتن سنگین حدود ۱/۵ تا ۲/۵ برابر وزن مخصوص بتن معمولى است. بتن سنگین براساس نوع و اندازه سنگدانه مصرفى و شیوه تراكم و تخلیه، مى‌تواند جرم مخصوصی بیش از ۶۴۰۰ كیلوگرم بر متر مكعب داشته باشد. اگر جرم مخصوص بتن معمولى حدود ۲۴۰۰ و بتن سنگین ۶۴۰۰ كیلوگرم بر متر مكعب فرض شود، جهت تهیه یك مخلوط همگن و یكنواخت، بدون اینكه فشار اضافى بر تجهیزات مكانیكى اعمال گردد، باید از ۴۰ درصد ظرفیت اسمى دستگاه مخلوط كن استفاده شود.
با افزایش چگالى بتن، خصوصیات زیادى از بتن افزایش یافته یا دستخوش تغییر خواهد شد. یكى از مهمترین این خصوصیات، مقاومت سایشى بتن است. بتن سنگین همواره هزینه ساخت بیشترى نسبت به بتن هاى معمولى دارد.
 
.
کاربرد بتن سنگین
 
بتن سنگین به طور ویژه به عنوان سپر محافظ در مقابل تشعشع به كار مى‌رود. انتخاب بتن برای حفاظت تابشی به نوع و شدت تابش و الزامات فضا بستگی دارد. کارایی حفاظ بتنی در برابر تشعشات تقریباً با جرم مخصوص بتن متناسب است. جرم مخصوص بیشتر، حفاظ موثرتری ایجاد می کند. برخی از سنگدانه ها از آب بلوری به نام آب پیوندی تشکیل شده‌اند که بخشی از ساختار آنها را تشکیل می‌دهد. به همین دلیل چنانچه کاهش پرتوهای گاما و تابش نوترونی هر دو ضرورت داشته باشد‌، اغلب از سنگدانه های سنگین با مقدار آب بلوری بالا استفاده می‌شود‌. برای کاهش تابش نوترونی، به ترکیبات بتن سنگین، شیشۀ بور نیز اضافه می‌شود.